شاہینہ ءِ نام ءَ
منظور بسمل
شاہی بلوچ بے وارس اِنت..!
نا دزرس اِنت..!
لاچار ءُ تنگ اِنت اَچ وتا
تئی ہون ءُ بیر
حق ءُ حِساب
بیگْواہ ءُ گار
گوں تو ہوار
تئی دزگہار
راج ءِ بُلوریں بانڑی
کُلثوم، ملکناز، بْرمشلی
سہت ءُ دمان
مرگ ءِ دپار
کسّے درئیت
چَندے کماش ہمراہ بکنت
جاہے بہ گیجیت پتّرے
گوں وت بکنت شَور ءُ بِنا
تئی ہونیاں اِھوال ءُ پُرسِشتے بکنت
چوریگ ءُ زالانی کُشوک،
دِنگیں لگور
پہ چرپیں چانیگے ہُدوک
پہ زرّ ءُ کلدار ءِ چَڑ ءَ
گوں کپتگ اَنت گوں رستر ءَ
سرگْوستگ اَنت
چہ راجی دود ءُ منگہاں
آپ کپتگاں
سرگَشتگاں
ہوش کن بلوچ۔۔!
اے بے سراں
پِر کن سرے کہ گار بئے،
میڑ ءُ مَرکّایے بکن
پُرس اَچ اِشاں
بے دود ءَ دُنیا جنگلے،
چے بیئگ اِنت؟
چے مئے گناہ؟
چے مئے میار؟
ماں وپتگیں واب ءَ کُشنت مارا رونت
ہر روچ تالان اِنت پُرسی پتّرے
میر ءِ شنئکّاں کِچ نیست؟؟
یا مئے تہا نُو ہچ نیست؟؟
اِیسکار ءُ زالی زارِہ اَنت
اُفار ءُ آہ اَنت چورہی
سْیاہیں جنوزامی دُعا
پیر ءُ فقیری بد دعا
اے گُنگی ءُ بے وانکی ءِ آسر ہمے کہ مُرتگ اَنت لج ءُ حیا،
سنگین تبیں گْراناز لِیلام ءُ بہا
پیداک اِنت کہریں نوبتے
سسّا کن ءُ ہوش کن وتا
است اَت بلوچے ماں جہان
پدمنتگ ءُ لاچار ءُ وار ءُ بزگ اَت
ماں کُڈکے ءَ نشتگ اَت
پیماز ءُ نانے وارتگ اَت،
پہ کاہُکے آمُرزی اَت
پہ لُوجری چُنکی تَلےءَ رازی اَت
پَتّ ءُ تپاک ءُ دوستی اَت
بے ننگ ءُ بے پَردگ نہ اَت
چُک ءُ جنین
جنگ ءِ تہا وہدے کہ کپت
زہمانی دپ
ماں پُکّیاں مانپوش اِتنت
واگَشت اَنت جَنگانی سِپاہ
بوتگ سَلاہ
کِسّہ ہلاس
مرچی بگند!
راجے کجام ھال ءَ سر اِنت
ہرکس بہا
لیلام ہرکس چہ وتا
سوداگری اِنت ہر گْورا
چے شاہُکار ءُ سَرمچار
دلّار، چارُوگ، کپتہ کار
چے راجپان ءُ دِین دار
واپاری یے ہرکس اِدا
ناہُودگیں ہون ءِ بہا
بس چُیزکے کلدار ءُ مال،
نیست اِنت بَلے کس ءَ مجال
اے نیمگ ءُ آ نیمگا
کس ءَ میارے نیست سرءَ
ہرکس پَلک شود ءُ سَپا
بے آسریں زند ءِ نشان پیداوَر اَنت۔۔!
اے گپ ءَ ہرکس سرپد اِنت
واریں بلوچ ءِ ہون ءُ بیر
ماں راجی جُنز ءِ گردن ءَ
جنگی سروکانی سر ءَ
کہ نشتگ ءُ چاچ جننت
گْورجیگ ءُ دست اَنت گوں وتا
پِرّینتگ اِش راج ماں جَساں
وت نشتگ ءُ بَنگ وَرنت
تَلّاں سَری کیف گِرنت
بے سُدّ ءُ سار اَنت اَچ وتا
راہے گِچینتگ دشمن ءَ
جنت دست ءُ گوشیں مردماں
سِندیت چہ کوہ ءِ لشکرءَ
پیچیت جُہد ءِ پترّ ءَ
دریایے ءَ اوگار کنت
راج ءَ منیگءَ گار کنت
بارت گُلزمین ءِ مَڈیاں
وائے منی راجی سراں
دست اِش سر ءَ اَنت نشتگ اَنت
سیل ءُ ندارہ چارگ اَنت
گویاک ءُ اوستو اِش شُتگ
بہر اَنت ٹولی ٹولی ءَ
دائم کُٹائی گوں وتا
راج اَنگران اِنت، سہی نہ اَنت
گیش ء وت اَنت
میراس پِتانی بہر نہ بنت
ہردے تو دِیت
اے وڑ کہ بیت
راجانی آسر گاری اِنت